‘Toe maar. Bij Vigour Consulting gaan ze lekker met z’n allen skieën op kosten van SAP!’ Wees gerust, ik ben helemaal alleen gegaan. ‘O, dan heeft Jochem zeker een of andere SAP-award gewonnen als beste ERP-consultant of zo.’ Klinkt goed en ik zou het graag beamen, maar helaas: ook niet. Hoe het wel zit, leg ik graag uit in een kort reisverslag van mijn recente skitrip naar Canada.
‘Heliskiën’
U kent het misschien wel: je boekt een leuke zomervakantie, bij voorkeur in een zonnig oord, en al snel merk je dat je vaker je laptop in handen hebt dan een lekker koud biertje. Toch nog even je mail checken en ach, nu ik toch bezig ben kan ik net zo goed even in dat project duiken (in plaats van het zwembad). Om die verleiding nu eens echt te kunnen weerstaan en mijn hoofd helemaal leeg te maken, liet ik me overhalen om met een stel vrienden een intensieve wintersportvakantie te boeken. Het plan: ‘heliskiën’ in de Canadese Rocky Mountains, dus ver buiten en boven de geprepareerde pistes waar je met een helikopter naar toe wordt gevlogen. U begrijpt: daar heb ik geen spijt van.
Geweigerd
Onverwacht en ongemerkt moest ik toch steeds vaker aan m’n werk denken. Niet concreet aan de zaak maar meer aan ICT in het algemeen. Dat begon eigenlijk al op Schiphol waar alles natuurlijk draait om logistiek die vergaand geautomatiseerd is, en waar ERP-systemen niet meer weg te denken zijn. Thuis had ik nog braaf online een ESTA-document ingevuld maar eenmaal bij de balie was er een probleem met mijn paspoort. Bij het scannen bleek dat mijn paspoortnummer het cijfer 0 bevat en omdat dat erg lijkt op de letter ‘o’ werd ik in eerste instantie geweigerd. Eenmaal in Canada moesten we lang wachten op onze huurauto omdat er bij de aanmelding, elektronisch inderdaad, iets fout was gegaan. Natuurlijk.
ICT is overal
Eenmaal op de eerste skipiste moesten we stickers met een barcode middels een paperclip op onze jas bevestigen. De vele handscanners die daar weer tegenaan zijn gehouden, waren stuk voor stuk de zoveelste confrontatie met mijn dagelijkse werk. Hetzelfde geldt in feite voor de lawinepiepers die we steevast bij ons hadden. Dan sta je eindelijk in maagdelijke sneeuw in een schitterend stuk ongerepte natuur, en dan voel ik me alsof ik in een of andere computergame ben beland. Gauw een mooi plaatje schieten met je mobieltje en hup op Facebook ermee. Kortom: zelfs op vakantie is ICT overal en altijd vrij dominant aanwezig. Vaak goed, in termen van gemak en veiligheid, maar soms ook minder plezierig.
Wat me misschien nog het meest bijblijft is de bijzondere band die je in korte tijd met totale vreemden opbouwt. Je deelt namelijk iets unieks met hen en bent bovendien volledig van elkaar afhankelijk. Net als bij duiken mag je niet op pad zonder je buddy die je bijvoorbeeld in geval van een lawine kan uitgraven. Tegen die groepservaring kan niets op. Zelfs het mooiste stukje technologie niet!
Jochem Dekkers
Directeur Vigour Consulting
